Preston'ın odası

Odamda oturmuş uzanıyordum...Ara sıra gözlerimi kapatıp düşüncelere dalıyordum ara sıra ise muhteşem dövmelerime bakıp iç çekiyordum...
Dövmelerimin üstünde ellerimi gezdirirken '' Ne kadar asil bir dövme..Tam beni yansıtıyor. '' diye iç geçiriyordum..
Bir an kapı çaldı hemen yataktan fırladım ve kapıya yöneldim...
''Selam..'' dedi Queen...
''İçeri gelsene.'' dedim hemen nasıl bir karşılamaydı bu böyle....

İçeri girdi ve yanıma yaklaştı.. Onu özlemiştim ; ama bir sorun var gibi görünüyrdu ve hemen sormaya koyuldum.
''Canım.. Bir şey mi varr ? '' tereddütsüz cevapladı..
''Yo...Seni merak ettim ve bakmaya geldim..Galiba uyuyordun ..'' Szünü tamamlamadan araya girdim
''Yoo.. Sadece ölesine uzanmıştım..'' dedim ve gülümsedim...
Arık iyice bana yaklaşmıştı...Galiba beni öpmek istiyordu..Acaba neden ?.. diye düşündüm..

Ona yavaş yavaş yaklaştım.Onsuz bir hayatı düşünemiyordum.O sonsuza dek benim olsun istiyordum.Bugün duyduklarımdan sonra hala tam olarak kendime gelmiş sayılmazdım ve hemen olayı Preston ve kendi üzerime de yerleştirmiştim. Bu beni daha kötü yapıyordu bu yüzden onun odasına gelmiştim..Ona doğru uzanarak dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum.Daha sonra ona sıkıca sarıldım.O ise hala şaşkındı.İlk ne yapacağını bilemedi ama daha sonra o da sarıldı.Kendimi ağlamamak için zor tutuyordum.Ağlamamak için ona daha sıkı sarıldım.Sanırım bu sefer bir sorun olduğunu anladı ve sordu:
Sevgilim bir sorun mu var?
İlk hiçbirşey diyemedim daha sonra kendime geldim ve devam ettim.

"Biraz önce kardeşim Olivia aradı.O.....onun sevgilisi ölmüş.Çok ağlıyordu Preston çok ....Çünkü sevgilisini kendisi ölü görmüş.Öyle cansız halde". Artık ağlamamak için kendimi çok daha fazla sıkıyordum.
"Vee onu bir İblis öldürmüş.O bizim en başarılı gölge avcılarımızdan biriydi.Ve onu Olivia ölümüne seviyordu". Artık dayanamadım ve gözlerimden yaşlar dökülmeye başladı.Hüngür hüngür olmasada içten içe ağlıyor ve artık bunu gözyaşlarımla belli ediyordum.
"Sevgilim sen beni hiç bırakmayacaksın dimi? Sakın bırakma beni lütfen sensiz ben....Ben bir hiçim..".

"Biraz önce kardeşim Olivia aradı.O.....onun sevgilisi ölmüş.Çok ağlıyordu Preston çok ....Çünkü sevgilisini kendisi ölü görmüş.Öyle cansız halde".

"Vee onu bir İblis öldürmüş.O bizim en başarılı gölge avcılarımızdan biriydi.Ve onu Olivia ölümüne seviyordu". dedi ve hüngür hüngür ağlamaya başladı.
"Sevgilim sen beni hiç bırakmayacaksın dimi? Sakın bırakma beni lütfen sensiz ben....Ben bir hiçim..". Hemen cevap vermeye koyuldum..
''Tabiki hayır bir tanem ben hep seninleyim...Ne olursa olsun..'' dedim ve Queen'i omzuma yasladım..Hala ağlıyordu yatıştırmak için ''Şşşş..Geçti'' gibi sözcükler kullanıyordum..
Ve kardeşi adına gerçekten çok üzülmüştüm..
''Queenn..Hayatım sana söz veriyorum ki o iblislerin efendisinin canını okuyacağım..'' dedim..Acaba gerçekten bunu başarabilir miydim ?..

Preston böyle söyleyerek içimi biraz olsun rahatlatıyordu ama içimde ki hüzüü kaplayan bölüm acıyordu.Ona:
éHayatım biliyorum bunu birlikte başaracağız.Bu arada yarın Olivia'nın yanına gideceğim ama yanımda senin de olmanı istiyorum.Burayı Rechalle'ye emanet edebilirz."

''Tamam hayatım sen nasılsın istersen hadi yemekhaneye inip biraz yemek yiyelim .. ne dersin ? ''
''Tamam hayatım..'' dedi tam kapıya yönelmiştim ki
''Will seni çok seviyorum..''
''Bende hayatım bende..'' deyip yemek salonuna doğru yürüdük....
"Tatlım sen aç mısın?"
"Hayır tatlım noldu?"
"Immm , o zaman neden yemekhaneye gidiyoruz?
"Öğrencilere bakamak için tatlım."
"Gel o zaman"deyip kolumdan çekti.

Şimdi öğrencilere bakma zamanı değildi.Hem de aşağıda birsürü profesör varken...Onu kolundan çekerek "Gel o zaman " dedim.
Onu tekrar odasına geri döndürdüm.Yatağının üzerine oturdum.Bana şaşkın şakşkın bakıyordu.

"Benim şefkata ihtiyacım var bu öğlen arasında zaten uyumayı planlıyordum.Ama artık daha iyi bir fikrim var senin kolların arasında uyumak."Artık bana olan bakışları şefkat doluydu.
Yatağının ucuna doğru yürüyüp yavaşça uzandı ve kollarını açtı.
"Gel benim tatlı meleğim"dedi ve ben onun kollları arasında sanki uzura kavuştum.En son hatırladıklarım "Mleleğim" kelimesiydi.Hemen uykuya dalmıştım...